Skip to main content

Artık Sahne Bizim

21 Mayıs 2025. En büyük duam, en çok ettiğim hala da etmeye devam ettiğim duamın kabul olduğu gün... Akşam yarı final maçımız vardı. Öğle yemeğine yemekhaneye gittik. Gelirken Buse "sizi başbaşa bırakıyım mı akşam" diye sordu. Ben de "iyi olur kanka" demiştim. Sağ olsun bilim şenliğindeki görevi biter bitmez yurda gitti bizi başbaşa bıraktı. Pressoda beraber oturduk. Sonra maçıma gitmiştik. Yine kazandık tabii ki. Benim en büyük destekçim ordaydı çünkü. Maçtan sonra gel bi kahve içelim demiştim sana. Sen merkeze inip yürümeyi düşünmüşsün. Ben de sen daha fazla yorulma diye çedenede içelim diye oraya çekmiştim seni. Ama sen merkeze ineriz diye düşünmüştüm deyince direkt tamam hadi gidiyoruz diyip inmiştik. Kucaklamada indik. Önce normal sohbet ediyoduk. Yolun sonuna kadar yürüdük. Sonra çayyoluna doğru dönmüştük. Ve artık orda açık açık konuşmaya başlamıştık. Çok heyecanlanmıştık. Önce sen başlamıştın konuşmaya."Ya benim bi şeyler söylüyo olmam lazım şuan". Ben de biliyorum demiştim.  "Öncelikle aşık değilim" demiştin sdfkjsdfjsdkfjsdfkf. Ayrıca Şubattaki 3 ay muhabbeti de tutmuştu. Tam 90.gün sevgili olmuştuk. Ben diyorum ama ağzınızdan çıkan kelimelere dikkat edin diye. Neyse ben mutluyum elhamdülillah çok şükür Allahıma. Maşallah Maşallah. 

O gün yürüdüğümüz yol...